Liturgia Godzin jest tym, na co wskazuje jej nazwa: liturgią psalmów i modlitw recytowanych o określonych porach dnia. Jej celem jest uświęcenie konkretnego dnia i wszelkich ludzkich działań. Powtarzając określone modlitwy każdego dnia o wyznaczonych porach, a nawet nocy, Kościół podejmuje wysiłek ciągłego zwracania się do Boga. Zamysł jest piękny. Chciałoby się powiedzieć, że ten rodzaj modlitwy wymyślili katolicy. Naprawdę jednak jest on znacznie starszy niż chrześcijaństwo. Psalmy zostały zapisane w czasie, gdy funkcjonowała pierwsza świątynia jerozolimska. W Starym Testamencie często znajdujemy wzmianki o ludziach śpiewających je o różnych porach dnia: rano, w południe, wieczorem, a nawet częściej. Psalmista mówi: „Siedem razy dziennie wychwalam Cię za Twoje sprawiedliwe sądy” (Ps 119, 164). Gdy chrześcijanie zaczęli tworzyć swoją własną tradycję (po Zmartwychwstaniu), ten zwyczaj stał się centralną częścią ich życia.
W Dziejach Apostolskich czytamy, że pierwsza wspólnota chrześcijańska modliła się o trzeciej, szóstej i dziewiątej godzinie dnia, jak również o północy. Tradycja ta podtrzymywana jest przez niektórych do dnia dzisiejszego. Trzeba sobie uświadomić, że rytuały praktykowane przez nas dziś, były praktykowane wieki przed Chrystusem!
Każda z Godzin oparta jest na tej samej strukturze. Składa się z: hymnu, psalmów, kantyków, czytań i modlitw. Liturgia ze swojej natury nie jest aktem indywidualnym. Ma charakter wspólnotowy, stąd role i gesty z nią związane. Dlatego też psalmy nie są czytane (czy recytowane) ani przez jedną osobę, ani jednocześnie przez wszystkich, lecz naprzemiennie, wersetami, przez chóry, na wzór rozmowy. W starych kościołach umieszczano stalle dla chórów – tam odmawiano Liturgię Godzin.
Obecnie jest 5 godzin kanonicznych, które wszystkie osoby konsekrowane powinny odmawiać. Godzina Czytań, Jutrznia, Modlitwa w ciągu dnia, Nieszpory, Kompleta. Każda z nich ma podobną strukturę. Jednocześnie każda jest inna, ma inny punkt ciężkości. Np. Godzina Czytań była początkowo odprawiana w nocy w oczekiwaniu na przyjście Pana. Ma charakter refleksyjny: zawiera dłuższe czytania z Pisma lub dzieł świętych. Z kolei Jutrznia i Nieszpory to godziny najbardziej dynamiczne, zróżnicowane, zawierające wiele elementów. Kościół najbardziej je właśnie zaleca do odmawiania: to klamra spinająca dzień. Jutrznia poświęcona jest oddaniu chwały Bogu, Nieszpory – dziękczynieniu. Nie wszystkie części Liturgii Godzin są tak wymagające. Modlitwa w ciągu dnia jest całkiem krótka. W całości zajmuje ok. 6 minut. W ciągu dnia nie mamy wiele czasu, ale zwykle możemy wygospodarować 6 minut. Najkrótsza, najbardziej zwarta jest Kompleta – modlitwa, która kończy dzień, zamyka go. W odróżnieniu od innych godzin kanonicznych nie zaczyna się od hymnu – zaczyna się od rachunku sumienia i aktu skruchy. Co robiłem dziś? Gdzie byłem? Jak żyłem jako uczeń Chrystusa? Ta godzina kończy się inaczej niż inne: Noc spokojną i śmierć szczęśliwą niech nam da Pan Bóg wszechmogący.
Liturgia Godzin ma nam towarzyszyć przez cały dzień. Prowadzić nas od świtu do zmierzchu. Pomaga nam trzymać się właściwej drogi. Lud Boży żyje nią od 25 wieków. Jeśli zastanawiasz się, w jaki sposób Bóg mógłby być bardziej obecny w Twoim życiu, Liturgia Godzin jest dla Ciebie.
brat Casey Cole OFM