Każdy dobry rodzic życzy sobie, by jego nie sprawiały problemów wychowawczych, osiągały dobre rezultaty w szkole, a w życiu dorosłym dokonały czegoś niezwykłego.
Nie istnieje przepis na sukces wychowawczy. Psychologia może jednak dać pewne użyteczne wskazówki. Nie jest dziwne, że wiele z nich dotyczy samych rodziców. Oto co wspólnego mają rodzice, których dzieci odniosły sukces:
-
Wymagają wykonywania prac domowych
Jeśli dzieci nie myją naczyń, to znaczy, że ktoś myje je za nie. W ten sposób nie tylko są zwalniane z pracy, ale też nie uczą się, że praca musi zostać wykonana i że każdy musi się dokładać do dobrobytu grupy. Dzieci, które są wychowywane poprzez pracę, stają się pracownikami, którzy dobrze współdziałają, mają więcej zrozumienia dla innych i nie boją się podejmować nowych zadań. Poprzez wykonywanie prac domowych: wynoszenie śmieci, pranie własnych rzeczy uświadamiają sobie, że trzeba pracować, aby żyć.
- Przekazują swoim dzieciom umiejętności społeczne
Stwierdzono wyraźną korelację pomiędzy umiejętnościami społecznymi dzieci przedszkolnych a ich sukcesami w życiu dorosłym. Badania prowadzone na przestrzeni 20 lat pokazują, że dla dzieci społecznie kompetentnych (czyli takich, które np. potrafią bawić się z rówieśnikami bez zachęty, okazywać pomoc innym, rozumieć ich uczucia i rozwiązywać problemy samodzielnie) zachowadzi dużo większe prawdopodobieństwo ukończenia szkoły wyższej i zdobycia pełnoetatowej pracy przed ukończeniem 25 lat niż dla tych o ograniczonych umiejętnościach społecznych. Równolegle te o ograniczonych umiejętnościach społecznych mają większą „szansę” aresztowania, upijania się, biedy. Te badania dowodzą, że kształtowanie w dzieciach umiejętności społecznych jest jedną z najważniejszych rzeczy z punktu widzenia ich przyszłości.
- Wiele spodziewają się po dzieciach
Rodzice, którzy widzą dla swoich dzieci określoną przyszłość wydają się prowadzić dzieci do osiągnięcia zamierzonego, ambitnego celu. W psychologii nazywa się to efektem Pigmaliona: to czego spodziewamy się po człowieku służy jako samosprawdzająca się przepowiednia.W przypadku dzieci – one żyją tak, by zaspokoić oczekiwania rodziców.
- Żyją dobrze ze sobą
Konflikt pomiędzy rodzicami poprzedzający rozwód wpływa negatywnie na dzieci, a konlikt, który trwa po rozwodzie ogranicza ich zdolności dostosowawcze. Jedno z badań pokazuje, że jeśli pomiędzy rodzicami po rozwodzie istnieje konflikt, to nawet częste wizyty rodzica, który nie opiekuje się dzieckiem stale, pomagają w niewielkim stopniu. Co więcej, inne badania wskazują na fakt, że dwudziestolatkowie, którzy doświadczyli rozwodu rodziców w dzieciństwie, nadal przeżywają ból i stres związany z tym rozwodem. Młodzi ludzie, którzy mówią o konlikcie między rodzicami, często odczuwają stratę i żal.
-
Mają wyższe wykształcenie
Zachodzi duże prawdopodobieństwo, że matki, które są wykształcone, wychowają wykształcone dzieci. Dzieci matek nastoletnich rzadziej niż ich rówieśnicy kończą szkoły wyższe. Prawdopodobnie jest to też kwestia aspiracji.
-
Wcześnie uczą dzieci matematyki
Badania przeprowadzone na dzieciach przedszkolnych w Kanadzie, USA i Wielkiej Brytanii pokazują, że wczesne rozwijanie umiejętności matematycznych u dzieci jest dla nich bardzo korzystne. Wczesne zapoznawanie dziecka z podstawami matematyki: liczbami, ich kolejnością, i innymi elementarnymi konceptami matematycznymi ma znaczenie nadrzędne nie tylko dla późniejszych osiągnięć w tej dziedzinie, ale także i dla czytania.
-
Bardziej cenią wysiłek niż unikanie porażki
Osiągnięcia dzieci można także przewidzieć na podstawie tego, jak one same postrzegają sukces.
Nastawienie zachowawcze polega na przekonaniu, że nasz charakter, inteligencja, zdolności twórcze są stałe i nie możemy znacząco na nie wpływać, więc sukces polega na afirmacji tego, co odziedziczyliśmy. Dążenie do sukcesu to unikanie porażki za wszelką cenę i utrzymanie stanu posiadania.
Nastawienie wzrostowe natomiast to dążenie do wyzwań i postrzegaie porażki jako swoistej trampoliny do rozszerzania posiadanych umiejętności.
Istotą tego rozróżnienia jest założenie, że twoja wola wpływa na twoje możliwości. To założenie ma ogromny wpływ na dzieci. Jesli mówi im się, że zdały test, gdyż są inteligentne, to jest przejaw podejścia pierwszego. Jeśli zdały, bo pracowały – drugiego.
- Mamy pracują poza domem
Badania pokazują, że córki matek, które pracują poza domem, chodzą do szkoły dłużej, stąd większe prawdopodobieństwo, że będa pracować na kierowniczym stanowisku (o 23%) w stosunku do rówieśniczek wychowywanych przez matki pozostające w domu.
Synowie pracujących matek w większym stopniu angażują się w prace domowe i opiekę nad dziećmi.
- Mają wyższy status społeczny
Ubóstwo w poważny sposób ogranicza możliwości dzieci. Rozdźwięk pomiędzy osiągnięciami dzieci urodzonych w rodzinach o wysokich i niskich dochodach powiększa się, niestety.
- Są autorytatywni raczej niż autorytani czy permisywni
W latach sześćdziesiątych psycholog rozwojowy Diana Baumride z Uniwersytetu Kalifornijskiego podzieliła rodziców na trzy typy:
a. permisywni – rodzice starają się nie karać dziecka, akceptują je;
b. autorytarni – rodzice starają się ksztatować i kontrolowac dziecko według z góry ustalonego standardu
c. autorytatywni – rodzice starają się prowadzić dziecko racjonalnie.
Autorytatywność jest ideałem. Dziecko wzrasta w szacunku dla autorytetu, ale nie czuje się stłamszone.
-
Kształtują charakter
Charakter ̶ skłonność do pielęgnowania zainteresowań i do wytrwałości w podejmowaniu wysiłków skierowanych na dalekosiężne cele. Chodzi o to, by nauczyć dzieci, by wyobrażały sobie i dążyły do przyszłości, którą chcą zbudować.
na podstawie: http://www.techinsider.io/how-parents-set-their-kids-up-for-success-2016-4